Gátu bankarnir ekki lánað ?

Eða ríkið/ við, bara keypt fyrirtækið á brunaútsölu, enda verðlítið með svona miklar skuldir ?

Af hverju komast menn upp með það ítrekað að fara af stað með ævintýralegar fjárfestingar og stækka allt uppá von og óvon hvort samþykkt hefði verið að virkja eða ekki  ? Gera þau það vegna þess að þau treysta blint á að ríkið hlaupi undir bagga í hvert sinn sem á móti blæs ? Vitandi að þeir halda samt fyrirtækjum sínum, góðum launum og hlunnindum og þessvegna gróða ef út næst.

Auðvitað þurfum við hafa netið gangandi. En sé þetta þannig áhætturesktur og erfitt að reka þetta í svo litlu landi með hagnaði, þá skil ég ekki af hverju þetta fékkst samþykkt til að byrja með. Það er stundum eins og ríkið vilji læðast bakdyrameginn inn í ýmsan ,,einkarekstur". Sem er of oft þannig að innkoman er hirt í einu lagi svona næstum því og öllu tapi dömpað í fang okkar.

Og svo væri eðlilegt að upplýst hefði verið til hvað margra ára þjónustusamningur var gerður og hvort það eru rúmar 300 milljónir árlega sem styrkja á Farice. Og svo á endanum verður það skuldlaust, hver veit. Og þá er hægt að selja það og fá alla ríkisstyrkina tilbaka...arg!

 

 

Fjarskipti við útlönd voru í hættu

Athugasemdir

[Magnús Óskar Ingvarsson, 17.4.2012 kl. 16:13]

Til fimm ára hefur fréttin eftir Ögmundi. 355 millj á þessu ári en þá er spurning um næsta ár og 3 þar á eftir.

[Hjördís Vilhjálmsdóttir, 17.4.2012 kl. 16:23]

Takk fyrir þetta Magnú, sá þetta ekki. En það segir ekki hvort sama upphæð verði öll árin ? 5x355 milljónir er slatti.